Jak Przebiega Diagnoza Psychologiczna Dziecka w Pracowni Psychologicznej Dla Ciebie w Mińsku Mazowieckim?
Krok 1: Konsultacja z Rodzicem lub Opiekunem
Pierwszym i kluczowym etapem diagnozy jest szczegółowy wywiad z rodzicem lub opiekunem. Psycholog porozmawia z Tobą o przebiegu ciąży, porodzie oraz ewentualnych chorobach i zaburzeniach psychicznych w rodzinie. Następnie zapyta o tzw. kamienie milowe w rozwoju Twojego dziecka, takie jak raczkowanie, chodzenie i wypowiadanie pierwszych słów. Ważne będą również informacje dotyczące relacji społecznych dziecka, ponieważ są one istotnym aspektem diagnozy.
Krok 2: Konsultacja z Dzieckiem
Psycholog nawiąże kontakt z dzieckiem i stworzy przyjazną atmosferę tak, by dziecko nie obawiało się kolejnych badań oraz aby czuło się swobodnie. Dziecku do 13 r.ż zaproponuje grę planszową, by nie miało ono odczucia, że jest wypytywane i żeby czuło się swobodnie. Dzięki pomocom terapeutycznym w postaci gier i kart pracy psycholog uzyska informację dotyczące relacji z rówieśnikami i rodziną oraz dotyczące emocji przeżywanych przez dziecko w trudnych sytuacjach. Psycholog w trakcie interakcji oceni czy kontakt wzrokowy dziecka jest odpowiednio modulowany i czy dziecko posługuje się nim w celu nawiązania i utrzymania rozmowy. Dziecko będzie również dyskretnie obserwowane pod kątem występowania echolalii (zwiększonej powtarzalności słów), występowania stereotypii i manieryzmów ruchowych. Ważnym aspektem jest również umiejętność zabawy swobodnej, zabawy „na niby” oraz wspólnej zabawy interakcyjnej. Z nastolatkiem od 14 r.ż psycholog nawiąże swobodną rozmowę dotyczącą szkoły, kolegów oraz zainteresowań dziecka. Podczas rozmowy zostanie oceniony kontakt wzrokowy, występowanie manieryzmów/stereotypii ruchowych, umiejętność podtrzymywania kontaktów, oraz to, jak nastolatek reaguje na nową osobę. Psycholog zapyta również o lęki nastolatka i trudności szkolne.
Krok 3: Badanie testem ADI-R dla Dzieci do 14 roku życia
Test ADI-R to szczegółowy wywiad z rodzicem, zawierający pytania o ciążę, poród, kamienie milowe w rozwoju dziecka oraz trudności w relacjach rówieśniczych. Używamy go, gdy rodzic pamięta, kiedy dziecko osiągnęło kolejne etapy rozwoju. Jeśli rodzic nie jest pewien, używamy testu ASRS, który obejmuje zachowania z ostatniego miesiąca życia dziecka. Test ASRS można stosować u dzieci od 2 do 18 roku życia i obejmuje również skalę uwagi, ponieważ deficyty uwagi są częstym zjawiskiem u dzieci w spektrum autyzmu.
Krok 4: Test ADOS-2
Test ADOS-2 z dziećmi, których wiek umysłowy wynosi co najmniej 12 miesięcy. Narzędzie to obejmuje zestaw prób prowokujących badanego do określonych zachowań społecznych, co pozwala na obserwację w trakcie naturalnie przebiegającej interakcji. Test polega na wykonywaniu zadań, w przypadku młodszych dzieci jest to ustrukturyzowana zabawa na dywanie, choć diagnosta odpowiednio moduluje swoje zachowania i przebieg badania, podążając za dzieckiem. Ocenione zostanie zachowanie dziecka, rodzaj i jakość interakcji z rodzicem i diagnostą. W przypadku młodszych dzieci do około 5 r.ż rodzic jest obecny podczas badania i powinien reagować naturalnie na inicjowanie kontaktu z dzieckiem, ale o tym na pewno zostanie szczegółowo poinformowany przed badaniem.
Krok 5: Omówienie Wyników Badań
Po maksymalnie dwóch tygodniach (zwykle jest to jednak krótszy czas) skontaktujemy się z Tobą w celu zaproszenia na spotkania i omówienia wyników badań. Otrzymasz od nas opisy dwóch badań oraz zalecenia do dalszego postępowania. Jest to również spotkanie, na którym możesz skonsultować z psychologiem swoje wątpliwości i zadawać pytania. Zalecimy również udanie się do lekarza psychiatry, ponieważ to on jest osobą, która może wystawić ostateczną diagnozę nozologiczną.
Pamiętaj, Drogi RodzicuMózg dziecka najszybciej rozwija się do 3 roku życia, dlatego szybka diagnoza i terapia dają szansę na optymalne rozwinięcie umiejętności społecznych i emocjonalnych. Jeśli coś niepokoi Cię w rozwoju lub zachowaniu dziecka, nie ignoruj tego. Nasze doświadczenie pokazuje, że rodzice często mają niezwykłą intuicję, a przed wizytą u psychologa powstrzymuje ich najczęściej środowisko lub rodzina.
